تاکه بودیم ، نبودیم کسی

کشت ما را غم بی همنفسی

تا که مردیم همه یار شدند

ما خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانید چو هست

نه درآن وقت که افتاد و شکست...