((گل یخ را اگر از دامن زمستان برچینند
بهار را بیشتر دلتنگ می شوی
و لهجه ی باد خزان را بهتر میفهمی.
خیال مکن
ما زندگی پرستان
زیستن در حوااالی ِ بهار را
انکار سرما میدانیم
نه !
اگر به جارچیان ِ مرگ باج نمیدهیم
از این روست که :
اوراق را شسته ایم
و صبوری را
خواهرِ توأمان ِ مهربانی میدانیم
تو نیز :
" هم درس مائی اگر
اوراق را بشویی"
کاین راز ِ ماندگاریِ ماست .))
(صمصام کشفی)